Monday, April 25, 2011

អ្នក​ស្រី ហែម សុវណ្ណ អ្នក​ចម្រៀង​បទ សម្ល​កូន​អុក និង​ត្រូវ​ថ្នាំ​មី​អូន​ស្រី

Thursday, 21 April 2011 09:37
អត្ថបទនេះត្រូវបានចុះផ្សាយក្នុងកា
សែតភ្នំពេញប៉ុស្តិខ្មែរ។

ភ្នំពេញៈ ដៃ​ម្ខាង​ចាក់​ភ្លេង ដៃ​ម្ខាង​រាវ​រក​កៅ​អី ដែល​នៅ​ក្បែរ​នោះ​លោក សួង ទិតធានី ត្រូវ​គេ​ស្គាល់​ច្បាស់​ថា​ជា​លោកគ្រូ​បា ហើយ​ក៏​ជា​ស្វាមី​របស់​អ្នក​ស្រី​ ហែម សុវណ្ណ។ អ្នក​ស្រី​ ហែម សុវណ្ណ វ័យ​ប្រមាណ ៦០​ឆ្នាំ ជា​អ្នក​ចម្រៀង​ដ៏​មាន​ប្រជា​ប្រិយ​ភាព​​មួយ​រូប​កាល​ពី​អតីត​កាល។ ចម្រៀង​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ស្រី​មាន​ភាព​ល្បី​ល្បាញ​នោះ ជា​ប្រភេទ​បទ ប្រ៉កកៃ ឡាំលាវ និង​ កន្ទ្រឹម រីឯ លោក​គ្រូបា ​វិញ​មាន​វ័យ​ប្រហែល​៥៨​ឆ្នាំ ជា​អ្នក​តន្រ្តីករ ដ៏​ចំណាន​ម្នាក់។

អ្នក​ស្រី ហែម សុវណ្ណ ជា​បេក្ខ​នារី​ដែល​ទទួល​បាន​លេខ​២​ក្នុង​ការ​ប្រកួត​ចម្រៀង​ទូទាំង​ប្រទេស ​សមាជ​ជាតិ​ទី២៦​ក្នុង​ឆ្នាំ១៩៦៨​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ចម្រៀង​រាប់​ពាន់​ផ្សេង ​ទៀត ដែល​ពេល​នោះ លោក​ពូ ចែម ពុធ និង អ្នក​ស្រី ឃីម សោ​ភ័ណ្ឌ ទទួល​បាន​លេខ​មួយ។

ទោះ​បី​ជា អ្នក​ស្រី បាន​ទទួល​លេខ​២​មែន ប៉ុន្តែ​គាត់​បាន​រំឭក​ថា៖«មាន​តែ​អ្នក​មីង​ទេ ដែល​បាន​ច្រៀង​ឆ្លង​ឆ្លើយ​ជាមួយ លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត អធិរាជ​សំឡេង​មាស ពីព្រោះ​លោក ស៊ីន ស៊ីសាមុត ចូល​ចិត្ត​សំឡេង​របស់​អ្នក​មីង​ជាង​សំឡេង​អ្នក​ស្រី​ឃីម សោភ័ណ្ឌ»។

អ្នក​ស្រីបាន​និយាយ​ថា៖​«ខ្ញុំ​ច្រៀង​ជាមួយ​លោក ស៊ិន ស៊ីសាមុត បាន​ប្រហែល​ជា​៤ ទៅ ៥​បទ​ដែរ តែ​បាន​ថត​ជា​ថាស​បាន​តែ​២​បទ​ប៉ុណ្ណោះ ដូច​បទ សុំ​ស្នេហ៍ ថត​ចេញ​ពី​រឿង អាផៃ​មុនី​ស៊ីសុវណ្ណ ហើយ​មួយ​បទ​ទៀត អូន​អើយ អូន​ស្ដាប់​ផ្គរ»។

និយាយ​ពី​ជីវិត​គ្រួសារ​ជា​អ្នក​សិល្បៈ ពិត​ជា​មាន​ភាព​សប្បាយ​រីក​រាយ និង​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​សេចក្ដី​សោមន្ស។ ប៉ុន្តែ អ្នក​ស្រី ហែម សុវណ្ណ បាន​ប្រែ​ជា​មុខ​ស្រពោន នៅ​ពេល​រំឭក​ដល់​រឿង ស្នេហា​ក្នុង​សម័យ ប៉ុល ពត ដែល​កាន់​អំណាច​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ចាប់​ពី ខែ មេសា ១៩៧៥ ដល់ ខែ មករា ១៩៧៩។

អ្នក​ស្រី​បាន​បញ្ជាក់​បន្ត​ថា៖​«​កាល​នោះ ពូ មីង ម្នាក់​ជា​ពោះ​ម៉ាយ ម្នាក់​ទៀត​ជា មេម៉ាយ លុះ​ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៨ ពួក​ពូមីង​បាន​រៀប​នៅ​ក្នុង​សម័យ​អាពត​ហ្នឹង​ទៅ»។

ត្រង់​ចំណុច​នេះ លោក​គ្រូ​បា បាន​មាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម​ថា អ្នក​សិល្បៈ​ដូច​គ្នា ទើប​រស់​នៅ​ជា​មួយ​គ្នា​កើត ដូច​ជា​ពាក្យ​ស្លោក​មួយ​ថា «នាង​រត់​រក​អ្នក មេ​ខាត​លក្ខណ៍​រត់​រក​អាបាក់​ទន្សា»។ លោក​គ្រូ​បា បាន​បន្ត​ថា៖​«ក្នុង​សម័យ​អាពត វា​មាន​តំបន់​ស្រួល និង តំបន់​ពិបាក។ ខ្ញុំ​សំណាង​ដែរ នៅ​ចំ​តំបន់​ស្រួល ដែល​យើង​អាច​ចាប់​គូ​(ប្ដី​ប្រពន្ធ)​បាន ពី​ព្រោះ​វា​មាន​រដូវ​វា​ដូច​ជា ​រដូវ​ឆ្កែ​រក​ញី ពេល​ហ្នឹង​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​រៀប​ការ​ជាមួយ​គាត់​»។

អ្នក​មីង ហែម សុវណ្ណ​ បាន​រៀប​រាប់​អំពី​ជីវិត​របស់​គាត់​ក្នុង​សម័យ​​នោះ​ដែរ​ថា គេ​បញ្ជា​ឲ្យ​អ្នក​មីង​ច្រៀង ហើយ​ភាគ​ច្រើន​ជា​បទ​បដិវត្ត លាង​ជំរះ​ក្អែល​សក្ដិ​​ភូមិ នាយ​ទុន ដែល​ផ្ទុយ​ស្រឡះ​ពី​ចិត្ត​របស់​អ្នក​មីង។

នៅ​ពេល​សួរ​ថា អ្នក​មីង​មិន​ខ្លាច​ពួក​ខ្មែរ​ក្រហម​សម្លាប់​ទេឬ​? ពីព្រោះ​សម័យ​ហ្នឹង​គេ​តែង​តែ​សម្លាប់​អ្នក​ចម្រៀង និង​អ្នក​និពន្ធ​? អ្នក​មីង​បន្ថែម​ថា៖​«វា​ចង់​សម្លាប់​យើង​ដែរ​ហ្នឹង ប៉ុន្តែ​ពេល​វាឮ​សំឡេង​ខ្ញុំ​ល្អ ​វា​ទុក​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ច្រៀង​​កំដរ​វា​ទៅ ហើយ​ខ្ញុំ​ចេះ​តែ​ច្រៀង​តាម​អ្វី​ដែល​វា​ប្រាប់​ថា​បទ​នេះ បទ​នោះ​តាម​តែ​ចិត្ត​វា បើ​ខ្ញុំ​មិន​ច្រៀង​តាម​វា​ទេ វា​សម្លាប់​យើង​​តាម​ហ្នឹង ម្យ៉ាង​ប្រហែល​មក​ពី​គុណ​មាតា​បិតា​ហើយ​ដែល​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​មាន​ជីវិត​»។

បន្ទាប់​ពី​ជីវិត​នៅ​ក្នុង​សម័យ​ប៉ុល ពត ត្រូវ​បាន​បញ្ចប់​ អ្នក​មីង និង​ក្រុម​គ្រួសារ​ក៏​បាន​នាំ​គ្នា​ទៅ​រស់​នៅ​ខេត្ត​កំពត ទៅ​ច្រៀង​តាម​វិធី​បុណ្យ​ផ្សេង​ៗ ចៃដន្យ​ថ្ងៃ​មួយ​ពេល​សម្ដេច ហ៊ុន សែន នាយក​រដ្ឋ​មន្ត្រី​នៃ​ព្រះ​រាជ​ណាចក្រ​កម្ពុជា មក​សម្ពោធ​សមិទ្ធ​ផល​នៅ​ខេត្ត​កំពត​ក៏​បាន​ជួប​ពួក​គាត់​ទាំង​ពីរ​ហើយ​ក៏​ បាន​ហៅ​ពួក​គាត់​ឲ្យ​មក​ច្រៀង​នៅ​ភ្នំពេញ​។

លោក​គ្រូ បា បន្ត​ថា៖​«បើកុំ​បាន​សម្ដេច កុំ​អី​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ជា​ធ្លាក់​ដល់​ណា​ទេ ព្រោះ​សម្ដេច​បាន​នាំ​ពួក​យើង​មក​នៅ​ភ្នំពេញ ហើយ​ឥឡូវ​នេះ ពូ និង មីង​កំពុង​ធ្វើ​ការ​នៅ​ក្នុង​ខុទ្ទកាល័យ​សម្ដេច​»។

បើ​និយាយ​ពី​ជីវិត​ជា​អ្នក​សិល្បៈ អ្នក​មីង ហែម សុវណ្ណ ត្រូវ​បាន​គេ​ស្គាល់​យ៉ាង​ច្បាស់​តាម​រយៈ​បទ​ សម្ល​កូន​អុក និង​បទ​ ត្រូវ​ថ្នាំ​មីអូន​ស្រី​ ។ កាល​នោះ​អ្នក​ស្រី​ថត​ឲ្យ​ផលិត​កម្ម ហេង ហេង បន្ទាប់​មក​ទើប​នាំ​ទៅ​ថត​ដាក់​ថាស​នៅ ហុង​កុង ឬ ម៉ាឡេស៊ី​។ ក្រៅ​ពី​នេះ អ្នក​ស្រី ធ្លាប់​ច្រៀង​ឲ្យ​ផលិត​កម្ម​ហង្ស​មាស ព្រះ​វិហារ និង​ផលិត​កម្ម​ព្រះ​អាទិត្យ តែ​ពេល​នេះ មិន​បាន​ច្រៀង​ឲ្យ​ផលិត​កម្ម​ណា​ទេ។ អ្នក​ស្រី​បញ្ជាក់​ថា តាម​ពិត «ខ្ញុំ​អាច​ច្រៀង​បាន ប៉ុន្តែ មក​ពី​បទ​ចម្រៀង​ឥឡូវ​ភាគ​ច្រើន​ជា​បទ​ហិត​កាវ បែប​ក្មេង​ស្ទាវ​ទើប​មិន​ត្រូវ​នឹង​វ័យ​បច្ចុប្បន្ន៕

No comments:

Post a Comment